اثربخشی شناخت درمانی در کاهش افسردگی بیماران جذامی شهر تبریز

پیش زمینه و هدف: از مسائل مهمی که مبتلایان به بیماری های جسمی مزمن با آن روبرو هستند، مشکلات روان و هیجانی نظیر افسردگی می باشد. به طورکلی 10- 5 درصد از بیماران جسمی در مراقبت های اولیه درمان از افسردگی اساسی رنج می برند. هدف از انجام این پژوهش ارزیابی اثربخشی شناخت درمانی در بیماران جذامی افسرده می باشد. مواد و روش کار: در این پژوهش طرح پژوهشی شبه آزمایشی با دو گروه و چهار مرحله اندازه گیری مورد استفاده قرار گرفت. 32 بیمار زن و مرد در دسترس مبتلا به جذام مرکز تحقیقات پوستی بابا باغی تبریز در این مطالعه مشارکت کردند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های افسردگی بک و افکار خودکار در دوره های زمانی قبل (پیش آزمون)، در حین (پس آزمون 1)، بعد (پس آزمون 2) و همچنین یک ماه بعد از مداخله (پس آزمون 3) استفاده شد. مداخله شناخت درمانی در گروه آزمایش با 20 جلسه و یک بار در هفته و به مدت دو ساعت انجام شد. در این مطالعه برای تحلیل داده ها از از تحلیل کوواریانس استفاده گردید. یافته ها: نتایج حاصل نشان داد که افسردگی مبتلایان جذامی افسرده بعد و یک ماه بعد از مداخله کاهش معنی داری (درسطح 05/0) در مقایسه با قبل از مداخله داشته است. نتیجه گیری: شناخت درمانی نقش مهمی در کاهش افسردگی بین بیماران جذامی افسرده دارد و تداوم اثربخشی آن حداقل یک ماه بعد از مداخله مشاهده شد.